vrijdag 13 januari 2017

De overheid moet meer, maar mag minder

 In onze individualistische maatschappij krijgt de overheid steeds meer taken. De burger verwacht ook steeds meer van de overheid. En de overheid heeft ook steeds meer de neiging om zich steeds meer met alles te bemoeien. Als gemeenteraadslid ervaar ik ook dat de burger veel verwachtingen heeft dat de gemeente of de politiek hun problemen voor hen oplost. Alles is politiek, zei Kuitert, maar hij voegde er aan toe: politiek is niet alles. Wanneer de overheid ofwel de politiek de individuele problemen van de burger niet blijkt op te lossen, dan is het oordeel hard over de eigen gekozen volksvertegenwoordiging. 

De Franse filosoof Tocqueville wees al in de 19e eeuw op de nadelen van een individualistische maatschappij. Hij zei: als de mensen alleen maar met zich zelf bezig zijn en het individu alleen voor zich leeft en de verantwoordelijkheid voor de samenleving volledig overlaat aan de overheid, dan gaat het mis. Dan krijg je een overheid die de samenleving bedekt 'met een netwerk van kleine, ingewikkelde minutieuze en eenvormige  regels, waar de meest originele geesten en de sterkste zielen niet doorheen kunnen komen om de massa te overstijgen. ' (Tocqville Over de democratie in Amerika, geciteerd door Buma in Tegen het cynisme).
De maatschappelijke organisaties kwijnen geleidelijk weg. Het Bijzonder onderwijs, de scholen van de ouders, hebben het moeilijk. De overheid bedreigt met steeds meer bemoeizucht het bestaan er van. 
Tegelijkertijd is de kritiek op de overheid en de politiek steeds groter. De overheid doet immers 'niets' aan de criminaliteit, lost de crisis niet op en bezuinigt te veel. De verantwoordelijke samenleving lijkt steeds meer een utopie. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten